Αν δεν υπήρχε ο νόμος του Κάρμα, σαφώς η ανθρωπότητα δε θα ήταν ενσαρκωμένη εδώ, σε αυτόν τον πλανήτη. Τούτο πρακτικά σημαίνει ότι ο νόμος του…αιτίου και του αιτιατού είναι ένας καθολικός πνευματικός νόμος και όχι απλά φυσικός κανόνας.
Τούτος ο νόμος κυβερνά τις ενέργειες και τις αντιδράσεις όλης της ζωής και όλων των μορφών ζωής.
Με βάση τα παραπάνω, οφείλουμε να τον αντιληφθούμε ως ενέργεια που δονείται σε συχνότητες πολύ υψηλότερες και λεπτότερες από εκείνες που μπορούμε να αντιληφθούμε με φυσικό ή τεχνητό τρόπο, μέσω συγκεκριμένων οργάνων.
Η καρμική αποστολή της ενσάρκωσής μας στον πλανήτη είναι μια αποστολή αγάπης, υπηρεσίας και διαρκούς πνευματικής ανάπτυξης. Όταν κατανοούμε πλήρως και εφαρμόζουμε αυτόν τον νόμο με εποικοδομητικό και όχι καταστροφικό τρόπο, είναι δυνατόν να κατανοήσουμε στη διάρκεια μιας ζωής τα καρμικά μαθήματά μας.
Η ζωή μέσα σε ένα φυσικό σώμα, εδώ στη γη, χρειάζεται να γίνεται κατανοητή ως ευκαιρία για εξέλιξη. Μια ευκαιρία που παρέχεται αφειδώς στην ανθρωπότητα, αν κρίνουμε από την δημογραφική έκρηξη των τελευταίων δύο αιώνων.
Ωστόσο, η ζωή μέσα στην ύλη παράγει ενεργειακές σχέσεις με τα υπόλοιπα άτομα που απαρτίζουν την εκδηλωμένη Ύπαρξη. Και όταν αναφερόμαστε σε άτομα συνυπολογίζουμε κάθε μορφή ζωής ως διακριτή οντότητα, ακόμη και τον πλανήτη στο σύνολό του.
Μέσα σε αυτό το σύνολο κάθε είδους δράση μας προκαλεί σαφείς ενεργειακές επιδράσεις στις υπόλοιπες μορφές ζωής.
Και όπως ένα κύμα ενεργειακό έχει φάσεις ζενίθ, ναδίρ και δυναμικής ισορροπίας, έτσι και οι ενεργειακές επιδράσεις μας στο περιβάλλον παράγουν τη δυναμική τους που περιλαμβάνει στιγμές ενεργητικής έκφρασης, παθητικής διάθεσης και τελικής εξισορρόπησης. Δίνουμε και παίρνουμε σε μια διαρκή προσπάθεια εξισορρόπησης. Έχει ιδιαίτερη σημασία λοιπόν το τι δίνουμε και τι παίρνουμε. Το Κάρμα είναι καθαρή ενέργεια που φέρει εγγενώς τη δύναμη της εξέλιξης. Συνεπώς τα αποτελέσματα που παράγει στις ανθρώπινες σχέσεις έχουν ως στόχο την κατανόηση της ουσίας της ζωής και την ανάπτυξη της ανθρωπότητας σε όλα τα επίπεδα της έκφρασής της.
Συνεπώς η δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων, παρόλο που εμείς την αντιλαμβανόμαστε και τη βιώνουμε μέσα από τα πέπλα του εγώ ως προσωπική εμπειρία, είναι ουσιαστικά απρόσωπη ενεργειακή διευθέτηση και έχει ως στόχο της την ίδια την εξέλιξη. Αν μπορούσαμε να κατανοήσουμε πλήρως αυτή την απλή αλήθεια θα βλέπαμε με διαφορετικό μάτι και τις οδυνηρές και τραυματικές εμπειρίες της ζωής. Ο αποτελεσματικότερος ίσως τρόπος για να επιλύσουμε τις τραυματικές εμπειρίες μας σε αυτή τη ζωή, είναι να αναθεωρήσουμε πλήρως την αντίληψή μας για την ίδια τη ζωή. Το Ντάρμα -ο τρόπος που ζούμε δηλαδή- διαμορφώνεται από το ενεργειακό ισοζύγιο έτσι όπως εμείς οι ίδιοι το έχουμε παράγει κατά τη διάρκεια των πολλαπλών ενσαρκώσεων. Σε όσα συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας λοιπόν, κρύβεται η απάντηση και το κλειδί της ατομικής μας εξέλιξης. Η δυναμική των καρμικών σχέσεων παράγει ένα ενεργειακό περιβάλλον που μας ωθεί σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση μαθητείας.
Αν είμαστε πρόθυμοι να κατανοήσουμε, το μάθημα λαμβάνεται. Αν δεν είμαστε πρόθυμοι να μάθουμε, τότε μπορεί να ξοδέψουμε μια ολόκληρη ζωή στη μεμψιμοιρία και την αυτολύπηση, στην οργή και το θυμό.
Εδώ θα πρέπει να κατανοήσουμε επίσης ότι το κάρμα είναι επίσης υπεύθυνο και για αυτές που αποκαλούμε καλές στιγμές της ζωής. Αυτό δεν αλλάζει βέβαια την απροσωπία του. Δεν υπάρχει ο θεός της τύχης που μας χαμογελά. Είναι απλά η εκπλήρωση ενός διαφορετικού μαθήματος που οδηγεί πάντα στον ίδιο σκοπό, την εξέλιξη. Μπορούμε να πούμε, παραφράζοντας μια γνωστή ρήση, πώς όταν ένας άνθρωπος κατανοήσει τη διαδικασία της εξέλιξης και στρέψει τη θέλησή του προς αυτή την κατεύθυνση, τότε όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος συνομωτούν για να επιτύχει το σκοπό του. Τότε και μόνον τότε είναι συνειδητός χειριστής της ζωής του και της ζωής που τον περιβάλλει. Τότε μόνον μπορεί να αναλάβει υπεύθυνα την εκπλήρωση του ατομικού και συλλογικού Κάρμα.
Για την κάμπια που παγιδεύεται στο κουκούλι, η προσπάθεια να βγει προς τα έξω είναι αναμφισβήτητα επίπονη. Αν μπορούσε να μιλήσει, βέβαια, θα μας εξηγούσε πόσο άθλια και οδυνηρή είναι η διαδικασία της μετουσίωσης και της απελευθέρωσης από το κουκούλι. Αλλά αυτό είναι το Κάρμα της.
Μόλις δραπετεύσει από τον περιορισμό της ατομικής φυλακής της και μετασχηματιστεί σε μια όμορφη πεταλούδα, ξεχνά γρήγορα τον πόνο και την προσπάθεια. Αντιμετωπίζει μια νέα ζωή και απλώνει τα φτερά της στο δρόμο προς την ελευθερία, σε ένα φωτεινό νέο κόσμο.