Την Κυριακή 25 Μαρτίου, οι δείκτες των ρολογιών μας πρέπει να πάνε μία ώρα μπροστά και να εναρμονιστούν στη..."θερινή ώρα" όπως έχει καθιερωθεί να ονομάζεται.
Η θερινή και η χειμερινή ώρα ισχύουν ταυτόχρονα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και αλλάζουν κάθε τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και του Οκτωβρίου αντίστοιχα και έχουν ως ως στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας, αφού με αυτόν τον τρόπο επωφελούμαστε περισσότερες ώρες το φως της ημέρας.
Κάθε πόλη της Ελλάδας έχει... άλλη ώρα!
Για αιώνες ο άνθρωπος υπολόγιζε την ώρα με βάση τις θέσεις του Ήλιου. Με το σκεπτικό πως όταν ο Ήλιος μεσουρανεί τότε είναι μεσημέρι, θα έπρεπε κανονικά η κάθε περιοχή να έχει την δική της ώρα.
Στην ουσία δηλαδή ακόμη και πόλεις μέσα στην ίδια χώρα, ανάλογα με την γεωγραφική τους θέση θα είχαν διαφορετική ώρα, αφού ο Ήλιος κατά τη διάρκεια της ημέρας περνάει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, πάνω από διαδοχικά γεωγραφικά μήκη, άρα οι στιγμές που μεσουρανεί είναι και αυτές διαφορετικές.
Στην πράξη λοιπόν, δεχόμαστε πως ολόκληρη η Ελλάδα ακολουθεί "ώρα Αθήνας", αλλά αν παρατηρήσουμε πιστά τις φάσεις του Ήλιου, θα διαπιστώσουμε πως όταν στην πρωτεύουσα είναι μεσημέρι, δεν ισχύει το ίδιο για την συμπρωτεύουσα. Λόγω διαφορετικής γεωγραφικής θέσης, η ώρα των νησιών του Αιγαίου διαφέρει -με βάση τον Ήλιο- από εκείνη του Ιονίου και της βόρειας Ελλάδας από την ώρα της Κρήτης και οι διαφορές μπορεί να φτάσουν και τα 15 λεπτά.
Ποιός εμπνεύστηκε την "αλλαγή ώρας"
Η ιδέα της αλλαγής ώρας δύο φορές τον χρόνο, αποδίδεται στον Βενιαμίν Φραγκλίνο, ο οποίος φέρεται να την διατύπωσε για πρώτη φορά το 1784, αν και λίγο παραποιημένη. Συγκεκριμένα, σε μία επιστολή του που δημοσιεύθηκε σε μία γαλλική εφημερίδα, έκανε την πρόταση οι άνθρωποι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να ξυπνούν και να προσέρχονται στις εργασίες τους μία ώρα νωρίτερα, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες και να μην ανάβουν τα φώτα νωρίτερα. Ο Φραγκλίνος, στην ουσία πρότεινε αντί να αλλάζουν οι δείχτες του ρολογιού να αλλάζουν οι άνθρωποι τα ωράριά τους, με στόχο πάντα την εξοικονόμηση ενέργειας!
Η εφαρμογή της αλλαγής ώρας πάντως, ξεκινάει στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου ισχύει προκειμένου να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι αλλά και για να συντονίζονται καλύτερα οι πολεμικές επιχειρήσεις στα διάφορα σημεία του πλανήτη. Το μέτρο διακόπτεται μαζί με τον πόλεμο για να ξανακάνει την εμφάνισή του στον Β' Παγκόσμιο.
Πότε καθιερώθηκε στην Ελλάδα
Ήταν 1973 όταν ο πλανήτης έζησε μία από τις χειρότερες ενεργειακές κρίσεις στην μέχρι τότε ιστορία της. Μία από τις αποφάσεις που ελήφθησαν για την αντιμετώπισή της ήταν και η μόνιμη καθιέρωση της αλλαγής ώρας. Η χώρα μας εναρμονίστηκε στις ευρωπαϊκές αποφάσεις και δέχτηκε να εφαρμόζει το μέτρο το οποίο όμως για τα επόμενα 20 χρόνια ίσχυε σε διαφορετικούς μήνες για τα διάφορα σημεία της Ευρώπης.
Ποια είναι η "κανονική ώρα".
"Κανονική" ώρα θεωρείται η λεγόμενη "χειμερινή". Η θερινή ώρα, που θα ισχύσει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου φέρνοντας τα ρολόγια μία ώρα μπροστά, θεωρείται "ανθρώπινο κατασκεύασμα". Η πραγματική χρησιμότητά της αμφισβητείται έντονα από πολλές χώρες και ειδικούς.
Η θερινή και η χειμερινή ώρα ισχύουν ταυτόχρονα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και αλλάζουν κάθε τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και του Οκτωβρίου αντίστοιχα και έχουν ως ως στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας, αφού με αυτόν τον τρόπο επωφελούμαστε περισσότερες ώρες το φως της ημέρας.
Κάθε πόλη της Ελλάδας έχει... άλλη ώρα!
Για αιώνες ο άνθρωπος υπολόγιζε την ώρα με βάση τις θέσεις του Ήλιου. Με το σκεπτικό πως όταν ο Ήλιος μεσουρανεί τότε είναι μεσημέρι, θα έπρεπε κανονικά η κάθε περιοχή να έχει την δική της ώρα.
Στην ουσία δηλαδή ακόμη και πόλεις μέσα στην ίδια χώρα, ανάλογα με την γεωγραφική τους θέση θα είχαν διαφορετική ώρα, αφού ο Ήλιος κατά τη διάρκεια της ημέρας περνάει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, πάνω από διαδοχικά γεωγραφικά μήκη, άρα οι στιγμές που μεσουρανεί είναι και αυτές διαφορετικές.
Στην πράξη λοιπόν, δεχόμαστε πως ολόκληρη η Ελλάδα ακολουθεί "ώρα Αθήνας", αλλά αν παρατηρήσουμε πιστά τις φάσεις του Ήλιου, θα διαπιστώσουμε πως όταν στην πρωτεύουσα είναι μεσημέρι, δεν ισχύει το ίδιο για την συμπρωτεύουσα. Λόγω διαφορετικής γεωγραφικής θέσης, η ώρα των νησιών του Αιγαίου διαφέρει -με βάση τον Ήλιο- από εκείνη του Ιονίου και της βόρειας Ελλάδας από την ώρα της Κρήτης και οι διαφορές μπορεί να φτάσουν και τα 15 λεπτά.
Ποιός εμπνεύστηκε την "αλλαγή ώρας"
Η ιδέα της αλλαγής ώρας δύο φορές τον χρόνο, αποδίδεται στον Βενιαμίν Φραγκλίνο, ο οποίος φέρεται να την διατύπωσε για πρώτη φορά το 1784, αν και λίγο παραποιημένη. Συγκεκριμένα, σε μία επιστολή του που δημοσιεύθηκε σε μία γαλλική εφημερίδα, έκανε την πρόταση οι άνθρωποι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να ξυπνούν και να προσέρχονται στις εργασίες τους μία ώρα νωρίτερα, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες και να μην ανάβουν τα φώτα νωρίτερα. Ο Φραγκλίνος, στην ουσία πρότεινε αντί να αλλάζουν οι δείχτες του ρολογιού να αλλάζουν οι άνθρωποι τα ωράριά τους, με στόχο πάντα την εξοικονόμηση ενέργειας!
Η εφαρμογή της αλλαγής ώρας πάντως, ξεκινάει στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου ισχύει προκειμένου να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι αλλά και για να συντονίζονται καλύτερα οι πολεμικές επιχειρήσεις στα διάφορα σημεία του πλανήτη. Το μέτρο διακόπτεται μαζί με τον πόλεμο για να ξανακάνει την εμφάνισή του στον Β' Παγκόσμιο.
Πότε καθιερώθηκε στην Ελλάδα
Ήταν 1973 όταν ο πλανήτης έζησε μία από τις χειρότερες ενεργειακές κρίσεις στην μέχρι τότε ιστορία της. Μία από τις αποφάσεις που ελήφθησαν για την αντιμετώπισή της ήταν και η μόνιμη καθιέρωση της αλλαγής ώρας. Η χώρα μας εναρμονίστηκε στις ευρωπαϊκές αποφάσεις και δέχτηκε να εφαρμόζει το μέτρο το οποίο όμως για τα επόμενα 20 χρόνια ίσχυε σε διαφορετικούς μήνες για τα διάφορα σημεία της Ευρώπης.
Ποια είναι η "κανονική ώρα".
"Κανονική" ώρα θεωρείται η λεγόμενη "χειμερινή". Η θερινή ώρα, που θα ισχύσει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου φέρνοντας τα ρολόγια μία ώρα μπροστά, θεωρείται "ανθρώπινο κατασκεύασμα". Η πραγματική χρησιμότητά της αμφισβητείται έντονα από πολλές χώρες και ειδικούς.