Νέες κοινωνικές διαστάσεις δίνει η απελευθέρωση των γυναικών
στην Αυστραλία καθώς οι Αυστραλές όχι μόνο πίνουν και οδηγούν περισσότερο, αλλά καταδικάζονται συχνότερα σε ποινές φυλάκισης και χτυπούν περισσότερο τους συντρόφους τους.
Οι γυναίκες πάντοτε ήταν τόσο θύματα όσο και δράστες ενδοοικογενειακής βίας αλλά ...
τα στοιχεία του Γραφείου Στατιστικής Εγκλήματος και Ερευνών της Δυτικής Αυστραλίας, της μεγαλύτερης πολιτείας της χώρας, για την τελευταία οκταετία, δείχνουν αύξηση 159% στις παραπομπές γυναικών σε δίκη με κατηγορίες που έχουν ως αφετηρία την άσκηση βίας στο εσωτερικό της οικογένειας.
«Είναι πιθανό ότι οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο ανεκτικοί στη βία που ασκείται από γυναίκες από όσο συνήθως ήταν στο παρελθόν», δήλωσε ο διευθυντής του Γραφείου, Ντον Γουεδερμπέρν, ο οποίος προσέθεσε ότι «περισσότερες γυναίκες συλλαμβάνονται για επιθέσεις που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία, κάτι το οποίο ορισμένοι αποδίδουν στην κατάχρηση αλκοόλ».
Είναι επίσης πιθανό ότι περισσότερες γυναίκες πλέον ανταποδίδουν τις επιθέσεις που δέχονται, και κατά λάθος ή όχι, συλλαμβάνονται και κατηγορούνται για αυτό. Οι αριθμοί δείχνουν ότι ενώ πάνω από τις μισές υποθέσεις βίας όπου εμπλέκονται άνδρες, έφθασαν στα ακροατήρια, στις γυναίκες ο αριθμός πέφτει στο 1/3, κάτι που σημαίνει ότι οι κατηγορίες κατά των γυναικών είναι πιθανότερο να καταρριφθούν.
Ο εκπρόσωπος της οργάνωσης «Υγεία των Ανδρών», Γρεγκ Άντερσεν, σημείωσε ότι η κοινωνία δεν συμβαδίζει με τις τάσεις που καταγράφει το Γραφείο καθώς δεν υπάρχουν καταφύγια για κακοποιημένους άνδρες.
«Δεν αξίζουν βοήθειας όλα τα θύματα βίας, είτε είναι άνδρες, είτε γυναίκες;», αναρωτιέται ο Άντερσεν.
Παράλληλα με την απελευθέρωση των γυναικών, υπάρχει και μεγαλύτερη ετοιμότητα από πλευράς των ανδρών να απορρίψουν τους στερεότυπους ρόλους. Γίνονται καλοί στη διαχείριση του νοικοκυριού, διεκδικούν την επιμέλεια των παιδιών σε περιπτώσεις διαζυγίου και έχουν το θάρρος να τηλεφωνούν στην αστυνομία όταν είναι τα θύματα της βίας.
Η Σου Ράις, η οποία διευθύνει την οργάνωση «Υπηρεσία Δικαιωμάτων των Ανδρών» υποστηρίζει ότι τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει τόσο πολύ και οι κακοποιημένοι σύζυγοι είναι απίθανο να αναζητήσουν αποζημιώσεις μέσω του συστήματος της ποινικής δικαιοσύνης.
«Είναι πολύ πιο δύσκολο για έναν άνδρα να παραδεχθεί ότι η σύζυγος του τον δέρνει, το θεωρούν ντροπή και πολλοί αστυνομικοί συνήθως τους ρωτάνε τι έκαναν για να αναγκάσουν τη σύζυγο τους να τους χτυπήσει ή γιατί δεν μπορούν να τη διαχειριστούν», λέει η Ράις.
στην Αυστραλία καθώς οι Αυστραλές όχι μόνο πίνουν και οδηγούν περισσότερο, αλλά καταδικάζονται συχνότερα σε ποινές φυλάκισης και χτυπούν περισσότερο τους συντρόφους τους.
Οι γυναίκες πάντοτε ήταν τόσο θύματα όσο και δράστες ενδοοικογενειακής βίας αλλά ...
«Είναι πιθανό ότι οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο ανεκτικοί στη βία που ασκείται από γυναίκες από όσο συνήθως ήταν στο παρελθόν», δήλωσε ο διευθυντής του Γραφείου, Ντον Γουεδερμπέρν, ο οποίος προσέθεσε ότι «περισσότερες γυναίκες συλλαμβάνονται για επιθέσεις που σχετίζονται με ενδοοικογενειακή βία, κάτι το οποίο ορισμένοι αποδίδουν στην κατάχρηση αλκοόλ».
Είναι επίσης πιθανό ότι περισσότερες γυναίκες πλέον ανταποδίδουν τις επιθέσεις που δέχονται, και κατά λάθος ή όχι, συλλαμβάνονται και κατηγορούνται για αυτό. Οι αριθμοί δείχνουν ότι ενώ πάνω από τις μισές υποθέσεις βίας όπου εμπλέκονται άνδρες, έφθασαν στα ακροατήρια, στις γυναίκες ο αριθμός πέφτει στο 1/3, κάτι που σημαίνει ότι οι κατηγορίες κατά των γυναικών είναι πιθανότερο να καταρριφθούν.
Ο εκπρόσωπος της οργάνωσης «Υγεία των Ανδρών», Γρεγκ Άντερσεν, σημείωσε ότι η κοινωνία δεν συμβαδίζει με τις τάσεις που καταγράφει το Γραφείο καθώς δεν υπάρχουν καταφύγια για κακοποιημένους άνδρες.
«Δεν αξίζουν βοήθειας όλα τα θύματα βίας, είτε είναι άνδρες, είτε γυναίκες;», αναρωτιέται ο Άντερσεν.
Παράλληλα με την απελευθέρωση των γυναικών, υπάρχει και μεγαλύτερη ετοιμότητα από πλευράς των ανδρών να απορρίψουν τους στερεότυπους ρόλους. Γίνονται καλοί στη διαχείριση του νοικοκυριού, διεκδικούν την επιμέλεια των παιδιών σε περιπτώσεις διαζυγίου και έχουν το θάρρος να τηλεφωνούν στην αστυνομία όταν είναι τα θύματα της βίας.
Η Σου Ράις, η οποία διευθύνει την οργάνωση «Υπηρεσία Δικαιωμάτων των Ανδρών» υποστηρίζει ότι τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει τόσο πολύ και οι κακοποιημένοι σύζυγοι είναι απίθανο να αναζητήσουν αποζημιώσεις μέσω του συστήματος της ποινικής δικαιοσύνης.
«Είναι πολύ πιο δύσκολο για έναν άνδρα να παραδεχθεί ότι η σύζυγος του τον δέρνει, το θεωρούν ντροπή και πολλοί αστυνομικοί συνήθως τους ρωτάνε τι έκαναν για να αναγκάσουν τη σύζυγο τους να τους χτυπήσει ή γιατί δεν μπορούν να τη διαχειριστούν», λέει η Ράις.
topeiraxtiri